մաքն է, որի մակերեսը կազմում է շուրջ 14 միլիոն կմ²։

Հարավային լայնության 60° զուգահեռականից հարավ ընկած ջրային տարածքը կղզիների և Անտարկտիդա մայրցամաքի հետ կոչվում է Անտարկտիկա աշխարհամաս։

Այն գտնվում է Հարավային կիսագնդի Անտարկտիկ շրջանում՝ հիմնականում Անտարկտիկ շրջանակի հարավային մասում. շրջապատված է Հարավային օվկիանոսով։ Տարածքը կազմում է է 14,0 միլիոն քառակուսի կիլոմետր (5,4 միլիոն քառակուսի մղոն), ուստի այն համարվում է Երկրի մակերեսի հինգերորդ ամենամեծ մայրցամաքը Եվրասիայից, Աֆրիկայից, Հյուսիսային Ամերիկայից և Հարավային Ամերիկայից հետո։ Համեմատության համար նշենք, որ Անտարկտիդան Ավստրալիայից երկու անգամ մեծ է։ Անտարկտիդայի տարածքի 98 %-ը ծածկված է սառցե շերտով, որի հաստությունը կազմում է առնվազն 1 մղոն (1,6 կիլոմետր)։

Անտարկտիդան համարվում է ամենացուրտ մայրցամաքը՝ ամենաուժեղ քամիներով. համեմատաբար բարձրադիր է։ Անտարկտիդան համարվում է անապատ, քանի որ առափնյա խորությունը տարեկան ավելանում է ընդամենը 200 միլիմետրով, որը տարածքի համեմատ նվազ է^[1]։ Երբեմն օդի ջերմաստիճանը հասնում է −89 °C (−129 °F)^[2]։ Մշտական մարդկային բնակատեղիներ չկան, սակայն տարեկան 1000-ից 5000 մարդ հետազոտության նպատակով որոշ ժաման

Учил я одну маленькую девочку Иринушку читать и писать. Была она большая умница. Мы выучили с ней все русские буквы, могли уже читать и писать. Оставалась у нас только одна буква, самая последняя, – буква я”. Я, как всегда, показал Иринушке букву и сказал:

• А это вот, Иринушка, буква „я”.

Иринушка с удивлением на меня посмотрела и говорит:

• Ты?
• Почему „ты”? Я же сказал тебе: это буква „я”.
• Буква „ты”?
• Да не „ты”, а „я”.

Она ещё больше удивилась и говорит:

• Я и говорю „ты”.
• Да не я, а буква „я”.
• Не ты, а буква „ты”?

Ամեն, ամեն ինչ ոսկեզօծվել է,
Ոսկի են թվում տերև ու ճյուղ,
Ուր որ նայում ես, դեղին բոցեր են,
Դեղին հրդեհ է և դեղին ծուխ:
Ջրվեժը, առուն, ծառը, ծտերը
Աշնան քամուն են ծափահարում:
Քամին է այս ծով գանձերի տերը,
Այս ոսկու տերը՝ մեծահարուստ:

Առաջադրանքներ՝

1.Փորձի՛ր ինքդ վերնագրել բանաստեղծությունը։

կարմիր բոցը

2. Բանաստեղծությունից դուրս գրի՛ր քեզ առավել դուր եկած հատվածը և բացատրի՛ր։

Այս ոսկու տերը՝ մեծահարուստ: Որովետ և ես սիրումեմ մեծա հարուստ

ս

Ընկեր Պետրոս շնոտհավոր քո տոնը քանի տարեկան դարձար

համել դուիմ ամեա լավ ընկերնես։

Ամեն, ամեն ինչ ոսկեզօծվել է,
Ոսկի են թվում տերև ու ճյուղ,
Ուր որ նայում ես, դեղին բոցեր են,
Դեղին հրդեհ է և դեղին ծուխ:
Ջրվեժը, առուն, ծառը, ծտերը
Աշնան քամուն են ծափահարում:
Քամին է այս ծով գանձերի տերը,
Այս ոսկու տերը՝ մեծահարուստ:

Առաջադրանքներ՝

1.Փորձի՛ր ինքդ վերնագրել բանաստեղծությունը։

Կարմիր Բոցը

2. Բանաստեղծությունից դուրս գրի՛ր քեզ առավել դուր եկած հատվածը և բացատրի՛ր։

Դեղին հրդեհ է և դեղին ծուխ: Որովետեվ հետքրքիեր

Արաչինը մենք գնացին տեսանք նորածին հրազդան գետը հետո գնացինք սեվանի թերակզի վերևը հաց կերանք գնացիք եկեղեցի մօմ վառեցինք հետո գնացինք հախթահար եցինք բառցունքը ուգնացինք մատուռ որնվեցինք մեջը։

Ես ունեմ միքանի հավատարիմ ընկերներ Պետրոս․Ալեղանդեր մաելեան․Ֆռանգյան Ալեքը․Ռազմիկը․Ալեղ Երանոսյան․Դավիթ Բլեյանե․և Տիգրանը․

1.  Պատմության ո՞ր հատվածը քեզ դուր եկավ, ինչո՞ւ։

Ինձ դուր եկավ այս հատվածը լսարանից: Ժամեր անց նա մոտենում է Կոմիտասին եւ զարմացած հարցնում.

1. Ընթերցելով այս հատվածը, ի՞նչ ես կարծում, ինչպիսի՞ն էր Կոմիտասը։ 

             Աշակերտներից մեկին հարցնում են, թե ո՞վ է կառուցել Հռիփսիմեի վանքը: Չիմանալով պատասխանը` նա խեղճացած նայում է Հայր Սուրբի աչքերին: Կոմիտասը մի քանի անգամ, մյուսներից աննկատ, աջ ձեռքը խփում է կրծքին` ցանկանալով հասկացնել, որ կառուցողի անունը նույնպես Կոմիտաս է եղել:

Կոմի տասը լիքը պատմությունե գրել երեխաների համար լիքը երքեր

Ու լիքը ոքնել է երեխաների համար

where are thet? are they restaurant.

Where are they? are they movies.

Where are they? are they trani